Do Zakopanego można zawitać, aby delektować się pięknem Tatr, oddychać górskim i surowym powietrzem, przemierzać wszerz i wzdłuż Krupówki … Ale można też wybrać się w te piękne tereny i zakamarki kraju, aby podążać śladami kobiet, które tworzyły swoje dzieła właśnie w tym miejscu. Można odwiedzać miejsca, w których przebywały, sycić wzrok pięknem górskiej przyrody i relaksować się pięknem, które nastrajało artystki i dawało asumpt do powstawania znanych nam wszystkich dzieł.
Autorka przybliża nam sylwetki znanych i cenionych artystek. Piosenkarki, pisarki, aktorki, poetki, malarki. Maria Konopnicka, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, Zofia Stryjeńska, Zofia Nałkowska czy Helena Modrzejewska. Przybywały czasami tylko na chwilę, by pozostać już na zawsze. Odpoczywały, tworzyły, ciężko pracowały czy opiekowały się dziećmi. Klimat sprzyjał płodności artystycznej. Dawał wytchnienie od codzienności i zgiełku miast. Zachwycały się pięknem gór i swój zachwyt przelewały na papier, płótno malarskie czy utwór muzyczny. I dzisiaj, dzięki tej wzajemnej współpracy, możemy się zachwycać dziełami ich życia. Na dobre wyszedł im pobyt w naszych górach, pozostawiły po sobie trwały ślad.
Nieczęsto wspomina się w jakichkolwiek przekazach czy pokazuje istotną rolę kobiet – matek, żon czy kochanek, które miały swój nieoceniony wpływ na kształtowanie wizerunku Zakopanego. A one tworzyły klimat tego rejonu Polski, dzięki nim zasłynął w obrazach malowanych słowem czy farbą. Pokazywały go takim jaki był, nic nie upiększały i nie koloryzowały, ukazywało obraz szczery i surowy. Na zawsze piękno tego zakątka kraju pozostanie w naszych sercach. A dodatkowo utrwalone w dziełach odważnych i twórczych kobiet bije blaskiem do dzisiaj.
Dzięki Natalii Budzyńskiej nie tylko odkryjemy po raz wtóry piękno Tatr, ale odkryjemy sekrety i tajemnice kobiet, które inspirowały się górami. Nie często mamy okazję wniknąć głębiej w ich życie prywatne, nie często dzieliły się z nami smaczkami o swoim pragnieniach i marzeniach. Ale trudna i żmudna praca autorki pozwoliła, aby poznać je bliżej, poznać nie tylko jako artystki, ale jako kobiety. Dowiedzieć się więcej o ich relacjach z mężczyznami, kobietami, o rolach jako siostry czy przyjaciółki.
Dokąd zabiera nas Natalia Budzyńska? Do świata, który zamknął się przed nami. Do barwnego i odważnego świata artystów. Świata pełnego tajemnic i intryg. I delikatnie odsłoniła nam jego kulisy i zakamarki na tyle, abyśmy poczuli się zaproszeni do niego.
Pozycja bardzo ciekawa, wzbogacona licznymi fotografiami z życia sławnych kobiet. To co autorka nie napisała, można wyczytać ze zdjęć. Tylko wnikliwe oko może wychwycić to, co nie uchwyciło słowo.
Polecam podróż do barwnego Zakopanego, aby przebyć pieszą wędrówkę śladami kobiet, które kiedyś na co dzień tam żyły i tworzyły. Spróbujcie przeżyć te chwile, które były inspiracją dla ich twórczości. Może wam się udzieli ich talent i wena twórcza …

Do Zakopanego można zawitać, aby delektować się pięknem Tatr, oddychać górskim i surowym powietrzem, przemierzać wszerz i wzdłuż Krupówki … Ale można też wybrać się w te piękne tereny i zakamarki kraju, aby podążać śladami kobiet, które tworzyły swoje dzieła właśnie w tym miejscu. Można odwiedzać miejsca, w których przebywały, sycić wzrok pięknem górskiej przyrody i...

Wydaje mi się, że patrząc na obecny dostęp do wiedzy, wiemy, iż dawniej istniały artystki , a także że tworzyły dzieła. Pojawia się jednak pytanie, dlaczego w takim razie znamy ich tak niewiele, dlaczego nie widzimy ich dzieł. Książka Natalii Budzyńskiej ukazuje nam szeroki wachlarz kobiet, artystek i twórczyń, które niestety są obecnie dla nas, jako postronnych odbiorców, niewidoczne. O życiu każdej z tych kobiet można napisać wiele, a dzięki autorce mamy okazję odkryć ich historię na nowo. Głównym punktem odniesienia autorki są polskie Tatry i Zakopane, które stało się prawdziwym ośrodkiem kultury i sztuki.

Przez każdy kolejny rozdział wraz z autorką idziemy zakopiańskim śladem każdej z artystek, która prędzej, czy później trafia w okolice polskich Tatr. Dzięki tej biografii widzimy tak wiele różnych kobiet, twórczyń, które były w Zakopanem jedynie przez chwilę, albo spędzały tam lata. Ta książka łączy to, co najlepsze w badaniu historii. Autorka odtwarza nie tylko zapomniane wydarzenia, ale także emocje, jakie mogły towarzyszyć bohaterkom jej książki. Bardzo spodobał mi się sposób, w jaki lekko snuła domysły, łączyła fakty i odtwarzała fragmenty życiorysów.

Dla przedstawionych w książce artystek polskie góry, były wytchnieniem od wielkiego świata. To właśnie wśród natury miały szansę na zbieranie inspiracji, weny i własny rozwój. Otoczenie artystów i artystek sprzyjało odwadze, która prowadziła do wyjścia ze standardowych ról. Chociaż w większości w dalszym ciągu musiały one pełnić rolę gospodyń, to górskie warunki dawały okazję do rozwoju innych dotychczas nieznanych im możliwości sportowych, takich jak chociażby taternictwo.

Budzyńska pokazała, jak Zakopane wpływało na rozwój twórczości artystek, jednocześnie podkreślając istotność wszechobecnej natury. Matki, córki, wszystkie kobiety, które szukały inspiracji, artystycznej stabilizacji i chciały się rozwijać, odkrywały potencjał tego miejsca i starały się go jak najlepiej wykorzystać. Teraz ja postaram się jak najlepiej wykorzystać potencjał tej książki i przywrócić choć część pamięci o każdej z tych historii.

Wydaje mi się, że patrząc na obecny dostęp do wiedzy, wiemy, iż dawniej istniały artystki , a także że tworzyły dzieła. Pojawia się jednak pytanie, dlaczego w takim razie znamy ich tak niewiele, dlaczego nie widzimy ich dzieł. Książka Natalii Budzyńskiej ukazuje nam szeroki wachlarz kobiet, artystek i twórczyń, które niestety są obecnie dla nas, jako postronnych odbiorców,...

Jeśli lubicie książki biograficzne, to mam dla Was doskonałą propozycję. "Zakopane artystek" Natalii Budzyńskiej to ciekawie nakreślony portret kobiet, które sprawiły, że Zakopane stało się miejscem, które dziś znamy. To obraz barwnego świata bohemy, początku XX wieku i wkładu tych niezwykle barwnych postaci w historię tego pięknego miejsca.
Autorka w sposób niezwykle ciekawy i zajmujący, przenosi nas w przeszłość i pozwala poznać zupełnie inny obraz, tego barwnego kurortu. Miejsca, do którego podróż z Krakowa, trwała dwa dni, oczywiście furą i końmi. A które tak upodobały sobie Modrzejewska, Konopnicka, Pawlikowska-Jasnorzewska, Stryjeńska i inne. Skoro Tytusa Chałubińskiego nazywają ojcem Zakopanego, to kogo możemy określić mianem matki? Którą z tych kobiet można by tak nazwać? A może które z nich? W każdym razie, Helena Modrzejewska uważała, że Zakopane jest piękniejsze niż Alpy szwajcarskie... I chętniej tu przebywała niż tam.
Ileż ciekawostek znalazłam w tej książce, ile wiadomości o których nie miałam pojęcia. A wszystko to przedstawione w przystępny sposób. Autorka ma dar pisania zajmujących historii. A wszystko to okraszone zdjęciami, które tylko dodają jej atrakcyjności.
To doskonała publikacja dla osób, które interesuje Zakopane, jego historia, mieszkańcy, dzieje. A także dla wielbicieli biografii.
Naprawdę warto po nią sięgnąć.

Jeśli lubicie książki biograficzne, to mam dla Was doskonałą propozycję. "Zakopane artystek" Natalii Budzyńskiej to ciekawie nakreślony portret kobiet, które sprawiły, że Zakopane stało się miejscem, które dziś znamy. To obraz barwnego świata bohemy, początku XX wieku i wkładu tych niezwykle barwnych postaci w historię tego pięknego miejsca.
Autorka w sposób niezwykle...

Po książkę, pt."Zakopane artystek"sięgnęłam z wielkim zainteresowaniem, gdyż lubię tematykę kobiecą, zwłaszcza tych zasługujących na pamięć i uznanie.
W pierwszej połowie XIX w. zaczęły pojawiać się "doniesienia" o podróżach w Karpaty.
Wśród autorów tych "reportaży" były również pani. I to one są przede wszystkim bohaterkami tego wydania.
Początkowo wyprawy dotyczyły wyjazdów do Bukowiny i Kuźnic. Wówczas Zakopane było małą przejazdową wioseczką w tle.
W tamtych czasach dotarcie w okolice Tatr było dużym wyzwaniem, szczególnie dla płci pięknej.
Mimo trudności wiele osób decydowało się na wyjazd. Byli to zazwyczaj ludzie nietuzinkowi, min. Helena Modrzejewska, czy Maria Konopnicka.
Szukały tam: natchnienia, inspiracji, wrażeń, spokoju, walorów zdrowotnych, a czasem anonimowości. Przyroda i miejscowi ludzie ich to zapewniali.
Z czasem Zakopane stało się stolicą Tatr, a niektórzy nazywają ją po dziś dzień- zimową stolicą Polski.
Autorka Natalia Budzyńska postarała się, aby wyszukać, jak najwięcej mało znanych informacji o kobietach, które rozsławiły Zakopane. Dzięki przystępnemu językowi książkę czyta się płynnie, z przyjemnością i fascynacją.
Publikacja bardzo ciekawa. Zawiera dużo informacji o naturze, górach, jak i o ludziach, którzy przyczynili się do powstania i rozsławienia miasta, stąd obecnie jest znane.
Książka ładnie wydana, zawiera dużo zdjęć z rozpisem oraz bibliografię.
Polecam ją każdemu, ale szczególnie tym, kto interesuje się historią Tatr i Zakopanego.
Wydawnictwu Znak dziękuję za egzemplarz recenzencki💝📙📖

Po książkę, pt."Zakopane artystek"sięgnęłam z wielkim zainteresowaniem, gdyż lubię tematykę kobiecą, zwłaszcza tych zasługujących na pamięć i uznanie.
W pierwszej połowie XIX w. zaczęły pojawiać się "doniesienia" o podróżach w Karpaty.
Wśród autorów tych "reportaży" były również pani. I to one są przede wszystkim bohaterkami tego wydania.
Początkowo wyprawy dotyczyły...